In aanloop naar het SKS kampioenschap 2024 laten we fans, donateurs en sponsoren (hernieuwd) kennis maken met een aantal bemanningsleden van de Sneker Pan. Deze keer: Tineke en Wilko
Stel jezelf eens voor
Tineke: “Ik ben 36 jaar, woon in Drachten en werk in een tbs kliniek. Aan het begin van dit jaar ben ik geopereerd en heb ik een nieuwe heup gekregen. Ik wist niet wat het seizoen mij zou brengen qua herstel, nu ben ik vooral aanwezig om hand- en spandiensten te verrichten als een soort opstapper. Ik heb in het begin veel bij de nieuwe peilster Willianne en zwaardenman Gradus gezeten om te coachen. Ik kon niet altijd alles goed voordoen omdat ik sommige bewegingen moet vermijden. Verder richt ik me wat op de teamsamenwerking. Soms voel ik mij een soort moeder gans die aanhoort wat men bezig houd, bied een luisterend oor, probeer ik rust uit te stralen en probeer zaken bespreekbaar te maken. Tijdens de SKS ben ik in de roef te vinden en fungeer ik als vierde man aan de grootschoot. Ik vind het wel prettig om fysiek aan het werk te zijn ondanks mijn lichamelijke klachten. Ik ben van mening dat niets onmogelijk is ook al ben je vrouw/man. Waar een wil is is ook altijd een weg.”
Wilko: “ 46 jaar jong en woonachtig in Haskerdiken. Werkzaam als freelancer bij Vanquish Yachts. Positie aan boord: de grootschoot bakboord.”
Hoe kijk je terug op de Foarwedstriid?
Wilko: “De eerste start was om tien uur, dus om kwart voor negen was de wedstrijd bespreking. Na het tienminutenschot lieten alle skûtsjes één minuut lang de nok uit de gaffel hangen als eerbetoon aan oud-schipper Pieter Brouwer die kortgeleden is overleden.”
Tineke: “Het was een korte wedstrijddag; de wedstrijdleiding had de eerste start naar voren gehaald om ervoor te zorgen dat de skûtsjes op tijd in Joure konden zijn vanwege het honderdjarig bestaan van het Jouster skûtsje. We begonnen gezamenlijk met het herdenken van Pieter Brouwer door een minuut stilte en het zakken van de nok.”
Wilko: “De eerste wedstrijd ging het als de brandweer, zo mooi met het nieuwe tuig erop. De start was goed, we waren als derde bij de eerste bovenste ton na Joure en Leeuwarden. In het laatste kruisrak hadden we Leeuwarden al te pakken. Bij de laatste onderboei hadden we Joure bijna te pakken, maar hebben we hun na een akkefietje toch nog voor laten gaan.”
Tineke: “Ja, de eerste wedstrijd ging goed. Het schip liep goed; iedereen zat in zijn taak en alles was onder controle. Bij de onderboei belandden we in een situatie met Joure, maar we lagen wel eerste. Ook in het begin van de tweede wedstrijd leek alles goed te gaan. Maar toen haalde de wind aan en liepen we minder. Het zeil stond nu iets te bol, daardoor moeten we eerder vieren en raakte het schip zijn power kwijt. We konden niet voldoende dwingend zeilen. Uiteindelijk zijn we overall vierde geworden.”
Wilko: “Na de wedstrijd zijn we naar Joure gevaren. Toen we daar aankwamen stonden er nog de nodige mensen op de kade, maar dat veranderde toen het anderhalf uur lang ging regenen. Jammer voor de organisatie. Na de prijsuitreiking zijn we teruggevaren naar Sneek.”
Tineke: “Ja, het festival was goed geregeld en super gezellig. Nadien hebben we het skûtsje terug naar Sneek gebracht. Daarnaast was het zondag bijzonder om te ervaren hoe de skûtsjefamilie buiten de competitie om met elkaar omgaat.”
Hoe kijk je vooruit op de SKS?
Tineke: “Op zich positief, want we hadden een goed voorseizoen. Maar vorig jaar hadden we dat ook en was het resultaat tijdens de SKS wat minder. Dat zit nog wel in mijn achterhoofd. Ik voel me verantwoordelijk om het beste uit mezelf en het beste uit het team te halen.”
Wilko: “Ja, vorig jaar was het op een paar wedstrijden na tegenvallend. Maar als ik kijk hoe het schip nu loopt, heb ik er vertrouwen in. Met de nieuwe fok in combinatie met het grootzeil zijn we een geduchte tegenstander. Als we alles goed op orde hebben, maken we kans op een plek in de top 5.”