Skûtsjebeleving vanaf de wal – Een serie interviews met skûtsjefans van het eerste uur. Wat betekent het skûtsjesilen voor hen? Hoe beleven zij de wedstrijden vanaf de zijlijn?
Benieuwd naar zijn vakantieplannen? Voor Gerlof Wijbenga is er maar één antwoord mogelijk: naar het skûtsjesilen. Het volgen van de SKS is vaste prik. Daarnaast is hij al jaren donateur van het skûtsje uit zijn woonplaats Sneek.
Zolang hij zich kan herinneren gaat Gerlof al naar het skûtsjesilen. Dat heeft vast en zeker te maken met zijn familie. “Mijn Beppe Dijkstra van moederskant was een schippersdochter. Haar vader, mijn oerpake, was Gerben Dijkstra. Ik heb nog een tekening van hem, een man met een schipperspet en een baard. Hij vervoerde turf. Beppe’s huisje in Grou, vlakbij de kerk aan de Hôfsgrêft, staat er nog steeds.”
Vanwege zijn liefde voor het skûtsjesilen besloot Gerlof in 1996 donateur te worden. “Ik woon in Sneek, dus werd het de Sneker Pan.”
VRIJWEL ELKE WEDSTRIJD VAN DE PARTIJ
Vrij krijgen tijdens de bouwvak is altijd wel te regelen met zijn werkgever de gemeente Sùdwest-Fryslân, waar Gerlof in de plantsoenendienst werkt. Hij heeft geen auto, maar dat belet hem niet om vrijwel elke wedstrijd van de partij te zijn. “Ik ga met de bus naar Lemmer, met de trein naar Stavoren en met de rondvaartboot naar Elahuizen en Woudsend. Ik tref altijd wel mensen, vaak dezelfde. Dan is er altijd een praatje over het silen.” Hij neemt altijd zijn verrekijker mee, zodat hij kan inzoomen als de skûtsjes voorbij komen.
Gerlof geniet net zo veel van het gebeuren om het skûtsjesilen heen als van de krachtmeting op het water zelf. “Op een keer ging de wedstrijd in Stavoren niet door; dat hoorde ik van een mevrouw op het station in Sneek. Maar ik ben wél gegaan, vanwege het feest in de stad. Toen was er touwtrekken voor de bemanning.” Na afloop van een wedstrijd blijft Gerlof graag even plakken. “Na de wedstrijd van Stavoren die ik vanaf de zeedijk volg, drink ik nog een biertje; bijvoorbeeld bij het café bij de brug. In Lemmer ga ik altijd even naar de feesttent op het plein.”
MOOIE MOMENTEN
Gerlof beleefde veel mooie momenten met en op het Sneker skûtsje. Hij zal nooit de jaren vergeten dat de Sneker Pan kampioen werd. “Dan was het groot feest in de stad”. Ook mooi was de keer dat toenmalig bemanningslid Bennie Pietersma hem uitnodigde mee te zeilen bij een oefenwedstrijd. “Ik mocht toen meehelpen bij de schoten.” Hij mocht zelfs een paar keer aan het roer zitten tijdens het amateurzeilen. Dat is een jaarlijks evenement, waarbij schipper en bemanningsleden andere mensen mogen uitnodigen. “Ik moest rechtuit zeilen, dus dat is niet al te moeilijk. En Lieuwe van der Pol gaf me aanwijzingen.” Als trouwe fan mocht Gerlof bovendien een keer voet aan boord zetten op het volgschip van het Sneker skûtsje.
Hij vindt het jammer dat hij vanwege corona twee jaar op rij het skûtsjesilen heeft gemist. “Ik heb me er bij neergelegd, er was geen keuze. Maar ik ben wél even naar de zeedijk van Stavoren geweest.” Laten we hopen dat Gerlof en alle andere fans van het skûtsjesilen dit jaar weer hun hart kunnen ophalen!