DE MANNE VAN DE PANNE deel 6
In de komende maanden trakteren we fans, donateurs en sponsoren van de Sneker Pan op verhalen over ‘de Manne van de Panne’.
Deze keer: Gerard Tuinman en Wilko Riezebos
Met wie hebben we het genoegen?
Gerard Tuinman: “Ik ben 52 jaar, heb drie kinderen en ben acht keer pake. Vorig jaar zijn Doet en ik verhuisd naar een splinternieuw huis in Winsum. In het dagelijks leven ben ik vrachtwagenchauffeur bij Transport Service Terschelling (TST). Spullen van de eilanden Vlieland en Terschelling verzamelen we in Leeuwarden en brengen dat in vrachtwagens naar de boot in Harlingen. Regelmatig vervoer ik een rit Terschellinger kaas naar Bodegraven en Gouda. Als er nog meer spullen zijn die die kant op moeten, gaan die mee. Op dit moment zijn dat bijvoorbeeld spullen voor Oekraïne. Voor de twee Coopwinkels op de eilanden haal ik goederen uit het distributiecentrum in Gieten. Ik heb een aantal jaren meegevaren op het skûtsje. Een prachtige liefhebberij. Maar op een gegeven moment werd het lichamelijk te zwaar voor me. Sinds 2019 ben ik walkapitein en houd ik me bezig met het onderhoud van de Sneker Pan. Elke dinsdagavond ben ik in ‘het hok’ van de Sneker Pan doende met zaken als lakken, verven, repareren. Zo blijf ik toch betrokken bij het skûtsjesilen.”
Wilko Riezebos: ”Ik ben 43 jaar. Ik heb twee Fit 20 bedrijven, eentje in Sneek en eentje in Heerenveen. Het is een concept van personal training, waarbij je 20 minuten per weekt traint om gezond en sterk te worden. Aan boord doe ik de bakboord grootschoot. Samen met John Wierda en Peter Kant bedien ik het grootzeil achterop het schip.”
Geen grap: 2022 had de koudste 1 april ooit gemeten. Wat heb jij met 1 april grappen?
Gerard Tuinman: “Dit jaar heb ik er niets van mee gekregen, wel iets over gelezen op facebook. Een grap die me echt is bijgebleven is die van Omrop Fryslân in 2013. Die meldden toen dat ze in het kader van bezuinigingen vanaf die en die dag het nieuws voortaan in het Nederlands in plaats van het Fries zouden toen. Je wil niet weten hoeveel mensen toen opbelden: wat doen jullie nou? Als het zo gaat, neem ik afscheid van de Omrop. Ja, dit jaar lag er inderdaad een bak sneeuw. Nee, een sneeuwpop heb ik niet gemaakt.”
Wilko Riezebos: ”Die ochtend op het werk dacht ik nog even: zal ik voor de grap zeggen dat ik corona heb. Een collega van mij had dat ook in gedachten. Maar we vonden beiden: dit is niet een leuk grapje. Nee, dat doen we toch maar niet.”
De Corona epidemie lijkt op zijn eind te lopen. Wat heeft het je gekost of gebracht?
Gerard Tuinman: “Ander werk. Vanwege corona ging vorig jaar het skûtsjesilen niet door en had ik vrij tijdens de bouwvak. Op facebook zag ik een oproep van TST voorbij komen of er een chauffeur was die hun een week lang wilde helpen. Die week werd 1 ½ week en daarna hebben ze me gevraagd of ik vast bij hen wilde komen werken. Toen heb ik deze carrière switch gemaakt. Ik ben nu vrijer om mijn tijden te bepalen, dan voorheen in de fabriek. Daar gaat alles op uur en tijd, drink je standaard koffie om half tien. Nu kan het gebeuren dat mijn collega en ik eerst iets afmaken en daarna koffie drinken. Dat kan om 10.00 uur zijn maar ook om 12.00 uur. ”
Wilko Riezebos: ”Meer tijd om na te denken. Mijn twee bedrijven heb ik verplicht zeven maanden dicht gehad vanwege corona. Dat geeft veel kopzorgen, vooral financieel: kun je jouw mensen aan het werk houden? Iedereen is gebleven en is keurig doorbetaald. Maar de vergoeding die je krijgt van het Rijk is peanuts.”
Deze maand overleed Piet Paulusma, die elke wedstrijddag van de SKS aanwezig was tijdens de routebespreking van de plaatselijke commissie. Hoe anticiperen jullie op het weer?
Gerard Tuinman: “Ik heb Piet inderdaad wel eens bij het palaver in Stavoren gezien en ook wel bij het fierljeppen in Winsum. In aanloop naar de wedstrijd keken wij als bemanning wat doet de lucht en volgden we ‘Windfinder’ een redelijk accurate app van de wind. Dan nog kan het je ontkomen. Ik herinner me een wedstrijd, dat we van wal gingen en de wind eruit zakte. We moesten peddelen om bij de start te komen. Maar na een uur haalde de wind aan. We moesten gijpen en de eerste vier voor ons redden dat nog net. Wij durfden het niet aan en zijn er toen mee opgehouden. Tijdens die wedstrijd was Hilbert Jan de enige die een jas aangetrokken had. Wilco en ik zaten in ons t-shirtje aan boord.”
Wilko Riezebos: ”Vorig jaar ging het skûtsjesilen niet door vanwege corona. Toen had ik de gelegenheid om zelf twee weken met een bootje weg te gaan. Maar ja: er werd slecht weer voorspeld en ik had geen zin om met regen op het water te zitten. Achteraf was het heel goed weer tijdens die 14 dagen. In die tijd ben ik er achter gekomen dat ‘Windfinder’ een hele goede app is. Die wedstrijd die Gerard noemt, herinner ik me nog goed. Het was de Waterpoortrace in 2019. Eerst hadden we uitstel, omdat het windstil was. Later toen we onderin de Sneekermeer waren, hadden we vlagen 6 of 7. Reden om de wedstrijd te verlaten.”
Wat vind je van het idee van journalist Ton van der Laan om de kalender van het SKS over een andere boeg te gooien?
Gerard Tuinman: “Soms denk ik wel eens, dat de route misschien anders had gekund. Hoe logisch is het om vanuit Grou kriskras door de provincie te trekken? Een 14daags kampioenschap is de traditie, het zal wel zo blijven. Vrij zijn tijdens de twee weken bouwvak was voor mij een harde eis toen ik aan het werk ging bij de TST. Dit jaar hoop ik weer het nodige mee te krijgen van het kampioenschap. Als lid van de commissie Amels vaar ik mee tijdens een aantal van de wedstrijden.”
Wilko Riezebos: ”Dat is volgens mij een proefballonnetje, daar moet je serieus naar luisteren. Achterliggend idee is, dat zo’n opzet zou kunnen zorgen voor nieuwe aanwas. Het blijkt moeilijk te zijn om bemanning te krijgen. Van je drie weken vakantie, gaan nu twee daarvan naar de SKS wedstrijden. Misschien wordt de wedstrijd ooit ingekort tot 1 week SKS, gekoppeld aan een aantal wedstrijden in een weekend van het voorseizoen en naseizoen. Dan is het iets compacter in de bouwvak en heb je een aantal leuke weekenden. Het zal in de praktijk niet gebeuren, verwacht ik. Tot nu toe is het ons nog altijd gelukt om voldoende mensen aan boord te krijgen. De komende SKS gaan we weer ons best doen en zien wat er van komt.”