In de komende maanden trakteren we fans, donateurs en sponsoren van de Sneker Pan op verhalen over ‘de Manne van de Panne’.
Deze keer: Andreas Witvoet en Einte Minnesma
Met wie hebben we het genoegen?
Andreas Witvoet (31 jaar); ik woon in Gorredijk en ben in het dagelijks leven chauffeur bij een technische groothandel. We leveren goederen zoals wc potten aan onder andere installatiebedrijven. Twee maanden voordat corona zijn intrede deed, stapte ik aan boord. Ik zit dus nu bijna 3 jaar aan boord van de snekerpan. Aan boord zit ik bij het bakboord zwaard. Het lijkt licht werk maar dat is het niet. Zeker aan het begin van het jaar moeten mijn spieren altijd wel even wennen aan mijn taak. De dag na de eerste training merk ik dat ik een tijd niets gedaan heb. Het zwaard vind ik echt een prachtig mooi plekje, daar heb je iets meer dan op andere plekken aan boord de kans om rond te kijken. Ik hoef niet op de windrichting te letten en hoewel het bedienen precies komt, heb ik op bepaalde momenten even rust om te genieten.
Einte (21 jaar): ik woon in Haskerhorne en volg een werk/leertraject bij een dealer in Gorredijk van een Engels bedrijf dat melkstallen en melkrobots maakt. Vanwege de Brexit staan de robots wel eens wat langer vast bij de douane. We komen veel op boerenbedrijven, plaatsen melkrobots en onderhouden ze. We hebben het druk en zitten vol gepland tot eind van het jaar. Automatisch melken, dat is de toekomst. Ik ben de peiler aan boord. Ik zie hoe diep het zwaard kan en moet vervolgens Andreas’ zwaard naar beneden trappen.
Wat beweegt jonge mannen zoals jullie om te gaan skûtsjesilen?
Einte: We gaan met vrienden altijd met een bierboot naar het skûtsjesilen op de Veenhoop. In 2019 werkte ik nog als badmeester in een zwembad in Joure. Via de portofoon vertelde ik mijn collega’s dat ik een (bier)boot had gekocht om naar het Skûtsjesilen te gaan. Alleen verstond een van de collega’s dat ik meedeed aan het skûtsjesilen. Die collega had een broer met een skûtsje en voor ik het wist zeilde ik drie dagen later op een zondag mee tijdens een wedstrijd in Lemmer. Toen heb ik een zeilpak gekocht en heb ik gekeken of ik vaker mee kon doen. Ik heb toen in 2019? twee weken SKS (skutsje Langweer) en 1 week IFKS gezeild. Nu zit ik al weer twee jaar bij het Sneker skûtsje en wacht ik op mijn eerste Pan SKS.
Andreas: De Friese traditie. Mijn familie had vooral veel met schaatsen, ze hadden weinig met watersport maar volgden het skûtsjesilen wel. Ik kwam al jaren op Lemmer kijken naar het Skûtsjesilen. De wedstrijd tussen al die grote historische zeilschepen fascineerde mij: je voortbewegen door middel van de wind in plaats van een motor, dat is toch prachtig! Lemmer vind ik het mooiste plekje om het skûtsjesilen te volgen. Je hebt er goed zicht op het gehele wedstrijdveld. Aan boord zal dat wel anders zijn. Als we nu op Lemmer gaan zeilen, krijg ik waarschijnlijk alleen het geschreeuw mee en veel minder van de wedstrijd. In de wedstrijd gaat het om je focus bewaren, soms heb ik naderhand geen idee wie er gewonnen heeft.
Wat was voor jou een bijzondere belevenis bij de Sneker Pan?
Andreas: De Roekoepolle wedstrijd van dit jaar. De week daarvoor hadden we de Waterpoort race gevaren en hadden we de eerste wedstrijd gewonnen. Daar deden 6 skûtsjes mee; bij de Roekoepolle waren het er 19. Van te voren hadden we het een uur tot anderhalf uur over focus gehad. Om dan eerste te worden….. De start was goed, we wilden alles goed doen; elke centimeter telt op zo’n moment. De beleving toen van het hele team; de focus. Daar kan ik echt van genieten. Toen we als eerste over de finish kwamen was het zelfs nog steeds vrij stil.
Einte: van de wedstrijd krijg ik niet veel mee. Ik heb nog wel een grappige belevenis. Tijdens een wedstrijd op het Snekermeer wilde ik het zwaard naar beneden trappen, maar ik gleed uit. Ik zei niets, hing aan mijn beide handen langs het skûtsje. Totdat Jappie het zag en Henk me uit het water gevist heeft. Het eindigde dus goed. Ik kan goed zwemmen, maar met een pak aan is dat wel anders.
Wensen voor de toekomst?
Andreas: Er is maar 1 wens en die is bij iedereen hetzelfde: In het hok hangen een aantal wimpels maar die zijn al wat jaartjes oud. Er moet weer een nieuwe wimpel bij.
Einte: De tijd zal het leren. Douwe zegt altijd: Winnen is minder fouten maken dan de rest. Over een paar jaar maken we een goede kans.
Andreas: behalve Cruyff had ook Nelson Mandela mooie filosofische uitspraken. ‘Je moet niet kijken hoe vaak ik ben gevallen maar hoe vaak ik ben opgestaan’.
Wat staat er op jullie persoonlijke bucketlist?
Einte: ik wil graag een huis kopen, liefst in mijn eigen dorp. Best lastig in een tijd waarin mensen overbieden. Verder wil ik mijn diploma halen en een goede monteur worden. Ik ben nu bezig met mbo 2, hierna ga ik verder met niveau 3 en daarna ga ik werken.
Andreas: ik heb begin dit jaar een huis gekocht. Het had niet eens op Funda gestaan en overbieden was niet nodig. Waar vindt je dat nog!? Dus een huis kopen is voor mij niet meer nodig. Meemaken van een SKS staat bovenaan mijn lijstje. Toen die van dit jaar niet doorging, ben ik een week van slag geweest en heb ik me daarna maar op de bouw van een buitenkeuken gestort tijdens de bouwvak.
Nog een uitsmijter, famous last words?
Mooi om mee te doen aan de Formule 1 van Friesland, de Friese trots (quote overgenomen van Albert Visser/Lemmer).
Hierbij nodigen we fans, donateurs en sponsoren uit om nieuwsgierige vragen in te dienen onder het motto ‘everything you always wanted to know about de Manne van de Panne, but were affraid to ask. De vragen die binnenkomen gaan in een pot. Een keer per maand gaan we in gesprek met contact twee bemanningsleden en vragen we hun antwoord te geven op twee of drie vragen die ter plekke uit de pot gehaald worden. Elke keer dus verrassende vragen en hopelijk ook verrassende antwoorden.
De nieuwsgierige vragen kunnen gemaild worden naar: bente@desnekerpan.nl
🖊Tekst: Riemie van Dijk
📷 Foto’s: De Sneker Pan