In de komende maanden trakteren we fans, donateurs en sponsoren van de Sneker Pan op verhalen over ‘de Manne van de Panne’. Deze keer: Fabian Visser en Henk de Zee
Met wie hebben we het genoegen?
Fabian Visser (33 jaar, stuurboordzwaard): “Ik ben geboren en getogen in Sneek en werk bij een bedrijf dat RVS behandelt, gevestigd in Heerenveen. Mijn vader was hier deels eigenaar van en daar ben ik een paar jaar geleden, nadat ik een aantal keren een studie verknald had, onderaan begonnen. Inmiddels werk ik daar 8 jaar als “chef de partie”. Ik ben gepassioneerd door koken, keukens en (sterren)restaurants. In maart komend jaar begin ik met een avondschool tot kok. Na vier weken op de Sneker Pan heb ik de catering van Jappie ook maar overgenomen. Die vergat nog wel eens boodschappen te doen en dan zit je met 1 flesje water voor 14 man wel wat krap.”
Henk de Zee (54 jaar, lier): “Ik woon in Goingarijp en ben momenteel manager opleidingen inspectie bliksembeveiliging bij van der Heide in Drachten. Hiervoor heb ik 30 jaar in de maritieme sector gezeten, de laatste jaren verzorgde ik nautisch-technische opleidingen voor Carnaval Corporation in Miami. Dat is een bedrijf met 9 Operating lines met 108 cruiseschepen, waaronder de Holland Americaline. Toen kwam corona en moest ik samen met 47 collega’s eruit. Daarna was ik in de race voor een aantal banen in het buitenland. Maar dan zou ik het skûtsjesilen missen. Ik zeil al vanaf mijn vierde jaar, heb wedstrijden gezeild in alle klassen en ben adviseur geweest op verschillende skûtsjes in de IFKS en SKS. Toen Teake Klaas van Woudsend ermee stopte, ben ik ook afgestapt. Ik wilde graag in de SKS blijven zeilen en zo ben ik bij de Sneker Pan gekomen.”
Wat betekent het voor je dat de Sneker Pan op dit moment bij de Waterpoort ligt te shinen?
Fabian: “Laatst zag ik een foto voorbij komen van ‘Sneek su het ut weest’ met de waterpoort op de achtergrond en het skûtsje met lampjes erin ervoor. Dat heeft wel iets. De waterpoort is het symbool van de stad en Sneek geniet zoveel bekendheid. In het voorjaar zat ik voor werk in Roemenië en ook daar wisten een aantal mensen, behalve dat je voor drugs in Amsterdam moet zijn, ook wat Sneek was.”
Henk: “Mijn pake zat bij de Sneker politie en mijn vader was Sneker. Het SKS en de Sneker Pan volg ik al jaren. Al zeker 35 jaar ga ik naar de wedstrijden om te kijken naar het zeilen. We hebben drie jaar in Italie gewoond; in die tijd heb ik het altijd online gezien. Voor mij is de Sneker Pan één van de mooiste skûtsjes: de lijn, de lenigheid en dat merk je direct aan de acceleratie van het schip. De andere skutsjes waar ik op gevaren heb in IFKS en SKS zijn dan ‘trager en stroperiger’. Ieder van ons zou eens op een ander SKS of IFKS skûtsje moeten stappen en zien wat er dan gebeurt om te ervaren dat de Sneker Pan een zeer bijzonder schip is.”
Sinterklaas of kerst?
Fabian: “Vroeger allebei, nu heb ik mede vanwege de zwartepietendiscussie meer met kerst. Het lijkt mij erg mooi om een keer met kerst en oud en nieuw te vieren op een tropisch eiland. En dan lekker met de voetjes in het zand en een cocktail in de hand af te tellen: 10, 9, 8….”
Henk: “Beide. Toen we in Italie woonden, miste ik Sinterklaas. Daar hebben ze een vrouwtje ‘La Befana’, een heks op een bezemsteel, die op 6 januari cadeautjes stopt in een sok naast de kachel. Nu de kinderen ouder zijn en verkering hebben, ga ik helemaal los met de gedichten.”
Favoriete Top 2000 nummers?
Fabian: “Ik heb niet zoveel met muziek. Thuis als we zoeken op youtube zeg ik: doe de bovenste maar. Dan kom je vanzelf van het ene op het andere nummer. In het verleden ben ik vier keer bij ‘Holland zingt Hazes’ geweest met mijn toenmalige huisgenoot. Vooral het liedje ‘Ik leef mijn leven zoals ik dat wil’ sprak mij toen wel aan. Toen had ik de leeftijd dat je niet wilt dat anderen, vooral ouders, zich niet te veel met je bemoeien. Terwijl ouders het vaak zo goed bedoelen.”
Henk: “Ik volg de Friese top 100 wel, dat is een traditie met oliebollen erbij. Dan staat de hele dag de tv aan met de muziek op de achtergrond. In de auto staat Arrow Classic Rock er altijd op. Mooi en zonder reclame en gesprekken tussendoor.”
Waar wil je volgend seizoen eindigen?
Fabian: “In de eindklassering in het linker rijtje; verder hoop ik op 1 of 2 mooie dagoverwinningen. Dit jaar werden we eerste op de Roekoepolle, dat had ik nog nooit meegemaakt en dat gaf wel iets leuks.”
Henk: “Bij de eerste drie en voor dagprijzen wil ik sowieso gaan. Het ligt niet aan het materiaal, het zit ‘m in de boothandling. We moeten elkaar uitdagen, want we zitten er heel dichtbij. Het gaat om het laatste stukje; we moeten dat ene stapje extra doen.”
Mooiste herinnering aan de Sneker Pan?
Fabian: “Mijn vader Menno Kier Visser en Hotze van Bekkum waren vroeger de Pannemannen. Elke dag maakten ze dan een couplet van de wedstrijd op grote stukken papier. Die vellen kwamen bij de slotwedstrijd op het volgschip te hangen. De mannen zetten de eerste regel in en dan ging het los. Er is een foto waar Douwe en Menno naast elkaar staan na een wedstrijd en inmiddels een foto waarop Jappie en ik ook zo op het achterdek staan.
Dan is er die keer dat Jappie en de bemanning na afloop van de wedstrijd iets lekker gingen halen in een snackbar. Het meisje van de snackbar herkende Jappie en riep enthousiast: Oooooh Jappie Visser! Sindsdien galmen we deze uitspraak elke training weer over het dek.”
Henk: “In de 35 jaar SKS vanaf de wal of vanaf de boot aandachtig kijken hoe de Sneker Pan erbij ligt. Staan de zeilen goed en klopt het profiel van de zeilen? Waar starten ze, hoe ligt de start erin? Welke specifieke slagen worden gemaakt, welke keuzes maakt Douwe ? En de herinneringen die naar het kampioenschap hebben geleid. Daar houd ik nu met Jappie gegevens van bij, zodat ik materiaal heb waarop ik terug kan kijken. Dit is mijn passie en daar haal ik mijn motivatie uit”.
Tekst: Riemie van Dijk