In aanloop naar het SKS kampioenschap 2024 laten we fans, donateurs en sponsoren (hernieuwd) kennis maken met een aantal bemanningsleden van de Sneker Pan. Deze keer: Andreas Witvoet en Willianne Beukers.
Stel jezelf eens voor
Andreas: “Ik ben 34 jaar en woon samen met Maaike in Gorredijk. Ik werk bij ‘de Heeren van Rinsma’ als logistiek medewerker. Mijn werk heeft te maken met alles tussen de pakketbezorger en de winkel. Van verwerken van de producten die we binnen krijgen in dozen naar ophangen en prijzen van de producten tot producten van de fotografie naar het magazijn.
Willianne: “Ik ben 21 jaar, een geboren Sneker maar ik woon en werk in Utrecht. Vanaf september ga ik weer verder met studeren. Na een studie eventmanagement en de zeevaartschool ga ik nu een studie Humanistiek doen. Ik ben de nieuwe peilster aan boord.
Hoe heb je Lemmer Ahoy ervaren?
Andreas: “Normaal beginnen we het seizoen in mei met de Sprintwedstrijden en volgt dan Lemmer Ahoy. Dit jaar is het andersom. De eerste ochtend op Hemelvaartsdag ging de wedstrijd niet door vanwege mist en weinig wind. Dan is het een kwestie van omhangen en hopen dat er meer wind komt. ‘s Middags was er nog steeds niet veel wind, maar hebben we wel gezeild. In Lemmer is het heel diep en hoef je niet veel te doen met het zwaard, daardoor kon ik de nieuwkomers Willianne en Gradus aanwijzingen geven en wat praten over situaties tijdens het zeilen.
Willianne: “Voor mij was Lemmer Ahoy de vuurdoop. Ik had van zwaardenploegtrainer Tineke al gehoord dat het vaarwater in Lemmer diep was en dat ik vooral moest opletten bij zandbanken. Tijdens Lemmer Ahoy heeft ze voor mij gezeten, gekeken hoe ik het doe en tips gegeven. Ook Andreas gaf tips. We zijn van elkaar afhankelijk en zijn nu goed op elkaar ingespeeld.”
Andreas: “Vrijdagochtend kwam er iets meer wind en vrijdagmiddag weer ietsje meer. Jappie, Sjoerd en Hotze bedenken van te voren een startplan. Tijdens de start was er rust aan boord. Toen een van de starts niet goed ging, bleven we rustig, pasten we het plan aan en kwamen we toch nog als 8e om de eerste ton. Zaterdagmiddag begon de wedstrijd met een algehele valse start. Tijdens de startprocedure zagen we een zwarte vlag op het startschip. Als we die zien moeten we opletten dat we niet over de lijn komen, omdat we dan worden gediskwalificeerd. Helaas meldde de wedstrijdorganisatie dat we te vroeg waren. Het zal de gretigheid wel geweest zijn. We kregen de keuze: doorvaren of stoppen. We kozen voor het eerste, want we lagen best mooi. We kwamen als eerste over de finish en werden niet afgetoeterd, omdat we gediskwalificeerd waren. Maar de ervaring al die skûtsjes achter je te zien, voelde heerlijk en nemen ze ons niet af ”
Willianne: “Ja, jammer dat de eerste wedstrijd werd afgelast vanwege de wind. Maar het was beter zo. We hebben het gezellig gehad met zijn allen. Zo zijn we met de kinderen van Jappie en Wiepkje naar de kermis geweest. Ik vond het fijn dat we ook de dagen daarna zoveel tijd met elkaar konden doorbrengen. Bijvoorbeeld samen lunchen en een biertje na afloop. Zo leer je elkaar wat beter en op een dieper level kennen.”
Andreas: “Ik kijk uit naar de Sprintwedstrijden, want daar kunnen we ons meten met de SKS skûtsjes. Op Lemmer varen we samen met de IFKS skûtsjes. Die hebben meer tuig omdat ze geen zeilformule hebben, waaraan ze zich moeten houden. Met weinig wind zijn ze dus in het voordeel. Vervolgens moet je met 24 skûtsjes om de eerste ton heen. Nu viel dat met dit weer nog mee. Twee jaar geleden stond er windkracht zes, moesten skûtsjes de puts uitgooien om af te remmen en klapten skûtsjes op elkaar.”
Willianne: “Ook ik heb heel veel zin in de Sprintwedstrijden op de Fluessen. Het water daar is ondieper, wisselvalliger en daardoor uitdagender. Het is een leuke voorbereiding op de SKS, want we komen daar sowieso terug. Het leuke van de vele starten van de Sprintwedstrijden vind ik, dat we steeds lekker bezig zijn. Wel voel ik de grote verantwoordelijkheid die ik als peilster heb. Als we het zwaard te diep steken, dan loopt het aan de grond. Als we het niet diep genoeg steken, dan gaan we minder snel. Maar laat ik mezelf niet gek maken, misschien moet ik wat minder streng zijn op mezelf.”